Barański Władysław

Urodził się w Krościenku nad Dunajcem.

Egzamin maturalny złożył w 1916 i od tego roku służył w armii austriackiej na froncie włoskim, walczył również w powstaniu wielkopolskim. W Wojsku Polskim służył w 3 pułku Strzelców Wielkopolskich i 57 pułku piechoty wielkopolskiej, w tym podczas wojny polsko-bolszewickiej. W czasie walk z bolszewikami został ranny, w 1921 otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari. Dwukrotnie, w 1920 i 1921, został uhonorowany Krzyżem Walecznych. Po służbie wojskowej studiował leśnictwo w SGGW, którą ukończył w 1923 z tytułem inżyniera leśnika. 

Po wybuchu II wojny światowej przeniósł się do Warszawy, gdzie uczestniczył w pracach konspiracyjnej Delegatury Rządu na Kraj jako członek Dyrekcji Lasów Państwowych w ramach Departamentu Rolnictwa.